Binnenkort brengt u uw stem uit op één van de politieke partijen. In hun programma’s staan veel wijzigingen voor het aankomende beleid. Zo ook over het vaste contract en het flexibele contract. Daarin zijn reeds voor deze verkiezingen wijzigingen in geweest. Hoe zal het er na vandaag uit gaan zien?
Voor 1 juli 2015 konden werkgevers drie jaar lang en drie contracten lang een tijdelijke arbeidsovereenkomst aanbieden. Na afloop van die termijn of na het derde contract ging de arbeidsovereenkomst over in een vast contract. Met de invoering van de Wet Werk en Zekerheid per 1 juli 2015 kunnen werkgevers nog maar twee jaar lang arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd gebruiken. Het aantal tijdelijke contracten van drie is hetzelfde gebleven. Met deze verminderde flexibiliteit werd beoogd het aantal tijdelijke contracten te verminderen zodat werknemers sneller een vaste baan zouden krijgen. Met andere maatregelen zoals de transitievergoeding die vanaf twee jaar dienstverband verschuldigd is en de in de wet vastgelegde ontslaggronden, laat de praktijk de gewenste stap naar meer vaste contracten (nog) niet zien.

Daar spelen de meeste politieke partijen in hun partijprogramma’s op in. De Wet Werk en Zekerheid kwam grotendeels uit de koker van Lodewijk Asscher. In het verkiezingsprogramma van de PvdA zijn dan ook geen ingrijpende voorstellen te vinden over wijziging van deze wet. Wel stelt de PvdA voor om de afspraken daar omheen te wijzigen, zoals het verhogen van de lonen.

Het CDA wil de vastgelegde ontslaggronden weer wat loslaten waardoor ontslag via de kantonrechter makkelijker moet worden en de werkgever minder terughoudend is om een vast contract aan te bieden. D66 stelt voor om de transitievergoeding niet na twee jaar dienstverband, maar direct vanaf het begin te laten opbouwen. Die eerdere opbouw is ook het voorstel van GroenLinks en SP. SP wil daarbij ook uitgaan van 2/3 maandsalaris per dienstjaar in plaats van 1/3 maandsalaris. De Partij voor de Dieren stelt voor de ontslagvergoeding gebaseerd op de kantonrechtersformule, zoals deze gold vóór 1 juli 2015, weer in ere te herstellen. Deze vergoeding ligt aanzienlijk hoger dan de transitievergoeding. De PVV heeft over wijzigingen in de arbeidscontracten niets staan in het partijprogramma.

Om het gebruik van flexibele contracten te ontmoedigen, stellen GroenLinks en SP voor om de premies voor de WW voor de tijdelijke contracten te verhogen. VVD wil juist dat werkgevers meer tijdelijke contracten kunnen aanbieden. VVD, Christenunie en CDA willen bovendien dat de flexibele contracten langer moeten kunnen zijn. In die richting wil GroenLinks naast één meerjarig contract, wat nu reeds mogelijk is, een tweede meerjarig contract.
VVD wil dat het ontslag weer eenvoudiger wordt en minder duur. D66 stelt voor dat het ontslag achteraf wordt getoetst en iedereen een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd heeft. De werkgever hoeft dan vooraf geen toestemming meer te vragen voor ontslag. De werknemer zal dan het ontslag ter toetsing aan de rechter moeten voorleggen als hij het daar niet eens is.

Het zal een hoop verandering teweeg brengen in het spanningsveld tussen werkgever en werknemer als de wijzigingen tot uitvoering worden gebracht.