Een alimentatie is een financiële uitkering in de kosten van levensonderhoud die na een echtscheiding door de meest draagkrachtige ex-partner aan de minst draagkrachtige ex-partner betaald wordt of door een ouder voor een minderjarig kind wordt betaald aan de andere ouder.

Jong meerderjarig

In de leeftijd van 18 tot 21 jaar is een kind jong meerderjarig en dient de alimentatie aan het kind zelf te worden betaald. Ook een jong meerderjarig kind heeft behoefte aan een bijdrage in zijn of haar levensonderhoud volgens de wet.

Meerderjarigheid

Vanaf 21 jaar is een kind meerderjarig en volgens de wet is de ouder dan niet meer onderhoudsplichtig. Wel worden hierover toch nog vaak afspraken gemaakt tussen ouders. Er wordt op basis van de behoefte en draagkracht een alimentatieberekening gemaakt.

Partneralimentatie

Voor partneralimentatie wordt de behoefte berekend op basis van de welstand tijdens het huwelijk. Uitgangspunt hierbij is dat de welvaart die tijdens het huwelijk bestond ook na scheiding zoveel mogelijk blijft bestaan. Bij kinderalimentatie is de maandelijkse behoefte van een kind afhankelijk van het netto gezinsinkomen van de ouders  toen zij nog samen waren.

Draagkracht/behoefte

Draagkracht is een term die wordt gebruikt in bij het berekenen van de alimentatie. Hiermee wordt aangegeven wat de alimentatieplichtige maximaal kan (niet: moet) betalen als alimentatie. In de berekeningen wordt eerst gekeken naar de behoefte.

alimentatieberekening en trema-normen

De advocatuur, het Landelijk Bureau voor Inning van Onderhoudsbijdrage (LBIO), en de rechters werken met alimentatie programma’s welke zijn gebaseerd op de Trema normen om alimentatie te berekenen. Dit zijn richtlijnen die zij moeten toepassen. Uiteraard geldt wel dat elke alimentatieberekening maatwerk vraagt. Zeker bij samengestelde gezinnen is de alimentatieberekening niet eenvoudig.